Sommige van jullie zullen mij vermoedelijk wel eens op het GKV-veld hebben zien rondlopen. Dat doe ik al ruim dertig jaar. Waarom dan, zullen jullie je misschien afvragen, dit stukje? Welnu, over een aantal weken loop ik niet alleen maar als enthousiaste GKV-er, maar mogelijk ook in een andere rol rond op de Bezuidenhoutseweg. Het bestuur heeft mij namelijk benaderd met de vraag of ik hen wil gaan ondersteunen. Ik heb daar een paar dagen over moeten nadenken, en heb daarover ook met mijn vrouw Astrid gesproken. Uiteindelijk heb ik positief gereageerd. Dat betekent dat op de komende algemene ledenvergadering van 16 oktober aan de leden gevraagd wordt in te stemmen met mijn benoeming tot interim-voorzitter voor een termijn van een jaar. Ikzelf kan niet op de ALV aanwezig zijn, want Astrid en ik zijn dan ‘helaas’ met vakantie op Corfu. Het verzoek vanuit het bestuur dateert van begin september, en toen was onze reis naar het Griekse eiland al lang geboekt. Daarom maar even dit stukje, waarin ik mezelf aan jullie presenteer en met name iets vertel over mijn korfbalactiviteiten.

Ik ben geen geboren Hagenaar. Tot en met de vijfde klas van wat toen nog de lagere school heette, heb ik in het Brabantse Best gewoond. Mijn vader was militair en werd van Vught overgeplaatst naar het noorden van het land, Steenwijk in de kop van Overijssel. Daar ben ik naar de HBS gegaan en maakte ik ruim vijftig jaar geleden kennis met korfbal. Dat was bij het begin zestiger jaren opgerichte Noveas. Van die kleine club ben ik een aantal jaren lid geweest, in mijn middelbareschooltijd, maar ook tijdens mijn rechtenstudie in Groningen, en na de afronding daarvan gedurende mijn militaire diensttijd die mij naar Den Haag bracht.

Bij Noveas ben ik al begonnen met wat vrijwilligerswerk in de redactie van het clubblad, de jeugdbegeleiding en in het bestuur. Ook heb ik mijn eerste stappen gezet als landelijk vrijwilliger van de korfbalbond KNKV. Toen ik de keuze had gemaakt om mijn carrière definitief in Den Haag voort te zetten, wilde ik natuurlijk blijven korfballen. Via het toenmalige afdelingsbureau Rijndelfland van het KNKV kwam ik toen bij GKV terecht. Dat was in de eerste helft van de jaren 80. Daar ontrolde zich het klassieke scenario dat we zo vaak zien in de korfbalwereld. Ik leerde in mijn team – toen nog een twaalftal – Astrid kennen, kreeg met haar verkering, en daarna was er in 1986 een korfbalhuwelijk. De in 1988 en 1992 geboren dochters Lisette en Iris kregen het korfbal met de paplepel ingegoten en gingen ook korfballen. Astrid en ik hebben gespeeld tot het begin van deze eeuw. Lisette is gestopt i.v.m. onregelmatig werk van haar en haar partner, en de zorg voor onze kleinzoon. Iris speelt nog steeds – nu in GKV 1 - , is al enkele jaren actief vrijwilliger en sinds een jaar ook bestuurslid.

Mijn vrijwilligerswerk voor korfbal speelt zich sinds 1986 voor een aanzienlijk deel op het landelijk niveau af. Ik ben een behoorlijk aantal jaren tuchtrechter geweest, zowel voor de voormalige afd. Rijndelfland als landelijk. Daarnaast komt mijn juridische achtergrond ook van pas bij het werk dat ik al tientallen jaren verricht in de reglementscommissie, waarvan ik inmiddels voorzitter ben. Dat levert behoorlijk wat werk op, dat ik gelukkig grotendeels van achter mijn bureau kan doen.

Het zwaartepunt van mijn ‘vrijwilligersloopbaan’ ligt op het nationaal niveau. Maar ik heb ook de nodige vrije tijd in GKV gestoken. Na een paar jaar questor-schap (voor de niet-klassiek geschoolden, dat is de penningmeester) ben ik een aantal jaar lid geweest van de kascontrolecommissie. Ook op het veld ben ik actief geweest met het rijden, begeleiden en fluiten van jeugdteams. Daarnaast adviseer ik de vereniging geregeld, o.a. over vragen betreffende de korfbalregelgeving. En daarnaast proberen Astrid en ik zoveel mogelijk de thuiswedstrijden van onze dochter en het 1e te volgen. En dat dus al ruim 25 jaar.

Sinds een jaar ben ik, na bijna 44 jaar in verschillende functies als burger bij Defensie gewerkt te hebben, met pensioen. Dat brengt natuurlijk met zich mee dat ik na vele drukke jaren behoorlijk wat extra vrije tijd tot mijn beschikking heb. Indien de ALV daarmee instemt wil ik het komend jaar graag proberen om een deel van die vrije uren te gebruiken om in het bestuur de positie van onze vereniging te helpen versterken. Ik hoop dat jullie me via de verkiezing die kans willen geven, en daarna ook het bestuur weer willen ondersteunen. Zo maken we hopelijk ons mooie bijna 100 jaar oude GKV sterker.

Graag tot ziens op het veld of in de kantine.

Met vriendelijke groeten,

Ralph von Franquemont